توضیحات:
قسمتی از متن:

فعاليتهاي مرتبط با بهبود مزاياي ايمني سرنشين توسط کيسه هاي هوا در حال تغييرات مستمر است. آزمون هاي جديد با استفاده از مانکن هاي آزمون (Dummy) داراي معيارهاي بهتري در مورد آسيب هاي وارده به آن است.
گرچه ۴۰ درصد همه جراحات جدي در تصادفات در نتيجه برخوردهاي جانبي و ۳۰ درصد کل تصادفات، برخوردهاي جانبي هستند تا همين اواخر بيشتر گامها براي ايمني خودرو در برخوردهاي جلو و عقب برداشته مي شد.
بسياري از خودروسازان در پاسخ به اين آمار (و در نتيجه استانداردهاي جديد) اقدام به قوي تر کردن درها، قاب درها و بخش هاي کف و سقف کرده اند ولي خودروهايي که از کيسه هواي جانبي استفاده کرده اند نماينده موج جديدي از ايمني سرنشين هستند. کارشناسان معتقدند طراحي کيسه هاي موثر جانبي بسيار دشوارتر از کيسه هاي هواي جلو است. اين به اين دليل است که در برخورد روبرو، بيشتر انرژي برخورد توسط سپر، کاپوت و موتور جذب مي شود و تقريبا ۳۰ تا ۴۰ ثانيه طول مي کشد تا ضربه به سرنشين خودرو منتقل شود. ولي در برخوردهاي جانبي فقط يک در نازک و چند اينچ فاصله بين سرنشين و خودروي ديگر وجود دارد. اين به آن معنا است که کيسه هاي جانبي هوا که روي در سوار شده اند بايد در ۵ تا ۶ ميلي ثانيه عمل کنند! مهندسين شرکت ولوو راه هاي مختلفي را براي نصب کيسه هاي جانبي هوا آزموده اند و نصب در پشتي صندلي را انتخاب کرده اند چرا که اين کار سرنشين را فارغ از جثه او و چگونگي قرارگيري صندلي محافظت مي کند. اين ترتيب به مهندسين اين امکان را مي دهد که يک سنسور با تحريک مکانيکي را روي کناره هاي بالش هاي صندلي و زير راننده و سرنشين جلو قرار دهند. اين مانع باد شدن کيسه هوا در سمت آسيب نديده مي شود. نصب همه مجموعه کيسه هوا در پشتي صندلي اين مزيت را نيز دارد که فعال شدن کيسه هوا در موارد غيرضروري نظير برخورد با عابرين پياده يا دوچرخه ها جلوگيري مي کند.
در برخوردهاي با سرعت حدود ۱۲ مايل بر ساعت (۱۹ کيلومتر بر ساعت) است که کيسه هاي جانبي هوا تحريک مي شوند.
مهندسان مشاور BMW کيسه هاي جانبي نصب شده روي درها را انتخاب کرده اند. در داراي فضاي بيشتري است که نصب کيسه هاي بزرگ تر را ممکن مي سازد. کيسه هواي سر يا سازه هاي بادشونده تيوبي (ITS- Inflatable Tubular Structure) در همه خودروهاي مدل هاي سال BMW ۱۹۹۹ (به جز مدل با سقف متحرک) قرار داده شده اند. اين کيسه هاي سر کمي شبيه سويس هاي بزرگ هستند و بر خلاف کيسه هاي هوا براي آن طراحي شده اند که به مدت حدود ۵ ثانيه در حالت باد شده باقي بمانند و در برخي از برخوردهاي جانبي حفاظت بهتري را تامين کنند.

فهرست

سیستم ایمنی EBD
ایده  پیاده سازی سخت افراری
اجزاي اصلي تشكيل دهنده كيسه هوا:
- ACU
- حسگر
- مدار محرك1
- توليدكننده گاز
- كيسه
- هرز گرد فرمان2
كيسه هوا توليدكننده گاز
1. ايمني سرنشين بزرگسال:
2. ايمني سرنشين كودك:
3. ايمني عابر پياده
4. تجهيزات ايمني كمكي
شرح مختصري از آزمايش‌ها تست ODB
تست برخورد از كنار با ستون
تست ايمني كودك
تست ايمني عابر پياده
عوامل مورد نياز براي سنجش
نحوه ستاره‌دهي به خودروها
تجميع امتيازهاي كسب شده در هر آزمايش
آماده‌سازي و تمهيدات عكس برداري
تصويربرداري در حين آزمايش
آدمك
روش طراحي اجزا و مجموعه كيسه هوا
شبيه‌سازي به كمك كامپيوتر
تست‌هاي شبيه‌سازي
تست‌هاي misuse
جمع‌بندي
مجله گسترش صنعت
شكل ظاهری و ایمنی خودرو دو مبحث مهم خودروسازان
●اولین تصادف
●وضعیت ایمنی خودروها
●انواع عیوب در خودرو بعد از تصادف
خروج از پنجره های كناری
▪شكست
تكیه گاه صندلی
تست تصادف
●خلاقیت ها و نوآوری های طراحان ایمنی خودرو
ده فناوری برتر ایمنی خودرو
۱) کنترل فشار چرخ‌ها
۲) کنترل‌کننده قابل انطباق مسیر/ کاهش شدت تصادفات
۳) یافتن نقطه کور/ کمک جانبی/ هشدار تصادف
۴) هشدار تعویض خطوط/ سامانه امنیتی بیدارکردن راننده
۵) سامانه تخفیف یا پیشگیری از چپ کردن خودرو
۶) ایربگ‌های دومرحله‌ای و حساس به وضعیت سرنشین
۷) کمک در ترمزهای ناگهانی/ تخفیف شدت تصادفات
۸) چراغ‌های جلوی قابل انطباق/ یا کمک به دید شب
۹) دوربین‌های عقب
۱۰) پاسخ اضطراری
کيسه هاي هواي خودرو چگونه کار مي کنند؟
● اصول اوليه
● توسعه ايده
● غيرفعال کردن
● آينده کيسه هاي هوا